Zulme tanık olduğumuz her çocuk, kapitalizmin gölgesinde ki her ağaç, unutulan bütün gençlerimiz, sömürü yarınlar, patronların ceplerinden taşan hürlüğümüz,bir gün hesap soracaklar korkarım onlara bedel. Hedef göstereceğimiz bir insanlık kalmadı.Dogru ya biz onu yaşamadık yasatmadık aşağıladık.
Bir yol yürüyordum vakit biraz erden geç Hedefe gidiyordum sözüm bir uzaktan yakın Zamansız üşüyordum aklım aklımdan sakın Yoksa hani kuş arsız arsız şarkı söyler Kalbim evrenin merkeziymişçesine büyük bir patlama Yıllar geçti tüm herkes herkesten uzaklaşır Hayat bir tezahürü müdür zevkin sefanın Biz olabilmek için benden geçenler nerede? Vefalı yarın özlemi sardı birazda sandal Rüzgar götürdü o yüzden güzel şans saydım Kader nasılda kanat çırpmanın önüne geçiyorken Gelsin ne geliyorsa senden oda başımın tacı.
Yorumlar
Yorum Gönder