Dünün verdiği biraz korku vardı üzerimde.
Seni sevdiğimi,daha çok sevdiğimi hep seveceğimi yazmıştım.
Sen bunlardan rahatsız oluyorsun,bunu da biliyorum.
Sadece rahatsız olmaman gerektiğine inanıyordum.
Hala aynı şeye inanıyorum,çünkü bende o kadar güzel bir şey ki.
Seni rahatsız etmesi imkansız gibi.
Dün olan bir şey daha vardı,senden vazgeçecektim.
Öyle masum bir düşünce idi.
Senden senin iyiliğin için vazgeçecektim.
Vazgeçmesem,ben. Ölebilirdim ki bunu istemediğini
anlayabiliyorum seni o kadar çok etkilemeyecek olsa bile
yine de etkileyecek. Dahası annem üzülecek,kim bilir
belki ardımda bırakmış olacağım birkaç tane de arkadaş.
Ölmeyeceğim.Dün bunu anladım. Senin gülme ihtimalin
bu varsayımı artık gözümde saçmalık haline getirdi.
Yani vazgeçecektim,ancak seni sevdim. Her şeyden çok sevdim.
Bunu bilerek yapmadım.Tanıdım seni ve bu gerçekleşti.
Seni halen tanıyorum ve halen seviyorum.
Eğer ki senden vazgeçecek olsam bile,seni tekrar
tanıyarak tekrar sevebilirim.
Sansar salvonunda dediği gibi,kazanacağı maçı deli yarıda bırakır
-----------
Bırakmadım.
Bugün ise senden vazgeçemeyeceğimi anladım.
Daha o güzelliği görememişken bu sevdanın güzel tarafına
erişememişken daha hayalini bile kuramamışken neden vazgeçeyim ?
----------
Dün paylaştığın fotoğraf o yok mu o.
Bir yandan benden gibi, bir yandan seni kalbime daha çok işleyerek
bu günaha ortak olan bir şeytan gibi.
Günah dedim şimdi.İlk defa
Bu harikaya bu sevgiye ilk defa günah dedim.
Varsın olsun günahım sen ol.
Zaten tanrının bana,ona kulluk etmem halinde vaat ettiği hiçbir ödül ilgimi çekmedi.
Çekemezdi de sen varken.
------------------
Yorumlar
Yorum Gönder