Bir yol yürüyordum vakit biraz erden geç
Hedefe gidiyordum sözüm bir uzaktan yakın Zamansız üşüyordum aklım aklımdan sakın Yoksa hani kuş arsız arsız şarkı söyler Kalbim evrenin merkeziymişçesine büyük bir patlama Yıllar geçti tüm herkes herkesten uzaklaşır Hayat bir tezahürü müdür zevkin sefanın Biz olabilmek için benden geçenler nerede? Vefalı yarın özlemi sardı birazda sandal Rüzgar götürdü o yüzden güzel şans saydım Kader nasılda kanat çırpmanın önüne geçiyorken Gelsin ne geliyorsa senden oda başımın tacı.
Daha elini açmamışken çevrilmişti geri Bitmişti feri gözlerinin gördüğünden midir Bir sır yutkunursun gerilmişti bir an olur Viran olanı kül olanın peşinde histeri Bir iz sessiz karda yürüyen kurt misali ey bu başımın belası erkenci zemheri Zehir görülmemiş gönül lakin bakılmış Şaşkın evvelsiz yürümüş istikbale Acımış. Bir ömür lakin yaşanmış Sonsuzun hasretiyle alınacak son nefes Bu kez fark edilmiş çare ve siz sayın sevgisizler Bazen bir an dediğin bir hayata bedel.
Bok gibi
YanıtlaSil