Nasılda yok etmek istiyorsun
Erisin güneş görmüş taze kar gibi Yarda açmış bir filizken Dökülsün heyelan bir yalan gibi Eksik insanlar derdim hep Kopan parçanın ufkunda yaşlı gözlerle bitmek bilmeyen bekleyiş insanları Yitik insanlar derdim hep Kaybedene kadar var olduğu bilinmeyen o ruhun parçaları Ah dedi sessizce Duymamalı kimseler sahi İşte ben dedi kendi kendime bir ömrün sonundayım Zorundayım bu yaşamak denilen gel gitlerin arasındayım Baktı gökyüzüne Sus pus İsyan dediğin nasıl olur ki Ben mi istedim dedi istemedim batsın yerin dibine senin o sahte cennetin Düşündü çocukluk hayal gibiyken Uyku tatlı mı tatlı Zaten bitecekti hayat Nasıl başladıysa öyle Sen istemeden
Bir yol yürüyordum vakit biraz erden geç Hedefe gidiyordum sözüm bir uzaktan yakın Zamansız üşüyordum aklım aklımdan sakın Yoksa hani kuş arsız arsız şarkı söyler Kalbim evrenin merkeziymişçesine büyük bir patlama Yıllar geçti tüm herkes herkesten uzaklaşır Hayat bir tezahürü müdür zevkin sefanın Biz olabilmek için benden geçenler nerede? Vefalı yarın özlemi sardı birazda sandal Rüzgar götürdü o yüzden güzel şans saydım Kader nasılda kanat çırpmanın önüne geçiyorken Gelsin ne geliyorsa senden oda başımın tacı.
Yorumlar
Yorum Gönder