Sade bir selam verip geçecektim Gündüzü peşler gece ve karanlığı aydınlık Öyle gibi olağan akışına uygun hayatın Var ettim kendim özleyecektim Sen biliyorsun nasıl yok olur binlerce şiir Hiç var olmamış gibi hissettiğim Yaranın kanayanın kalıyor izi Hiç var olmamış gibi yok ettiğim. Öyle ederken gürültülü Hayat denen rüzgar Solmaya yüz tutmuş gülü Görsem de hatırlarım ilk baharı Belki böylece vazgeçilmedi
Bir yol yürüyordum vakit biraz erden geç Hedefe gidiyordum sözüm bir uzaktan yakın Zamansız üşüyordum aklım aklımdan sakın Yoksa hani kuş arsız arsız şarkı söyler Kalbim evrenin merkeziymişçesine büyük bir patlama Yıllar geçti tüm herkes herkesten uzaklaşır Hayat bir tezahürü müdür zevkin sefanın Biz olabilmek için benden geçenler nerede? Vefalı yarın özlemi sardı birazda sandal Rüzgar götürdü o yüzden güzel şans saydım Kader nasılda kanat çırpmanın önüne geçiyorken Gelsin ne geliyorsa senden oda başımın tacı.
Yorumlar
Yorum Gönder