Her şeyi tattım bu hayatta bir yönüyle
Acıyı zorla yakana yapışmış bir halde çıkış yolunu bilmediğin bir hengamenin acizliğini hissettim hem de öyle böyle değil Bitsin istedim bu hayat ki zaten bitecekti Burası tamda yeri diye düşünürdüm İnsan dediğin hayat denen rüzgara can denen nefesten başka neydi ki Unutulacaktı tüm dünler geçer birer birer Ya yarın Meraktan başka ne olabilirdi ki insanı hayatta tutan İçindeyim karışık duyguların Bir yanım diyor kes kendini Bir yanım hizmetinde o hiç gelmeyecek umutların Ölümü düşünürken çoktan unutmuş doğumu Ağlayan kan içinde başlayan hayat yolculuğunu Olur ya bazen gökkuşağı tüm o karanlığın yağmurun ıslaklığın ardından Görülür tepede bambaşka yollar Oysa ben ne rahat bir adam kendi kendime Gülen yüz bazı bazı ne kadar acı Akar ırmak doğar güneş gelir başa Bildim ben ölüm var tek huzur Böylece gelmiş hayat ve geçiyor Ya o papatyaların olmayan hatrın da Yitip gitseydi küçük ömrün tam cefasına İnleyen bir yiğit düşer de böyle Söyle Dönüyor bahar ve güller açacak Kim bilir kimleri kimler saracak Böylece geçiyor bir ömür.
Bir yol yürüyordum vakit biraz erden geç Hedefe gidiyordum sözüm bir uzaktan yakın Zamansız üşüyordum aklım aklımdan sakın Yoksa hani kuş arsız arsız şarkı söyler Kalbim evrenin merkeziymişçesine büyük bir patlama Yıllar geçti tüm herkes herkesten uzaklaşır Hayat bir tezahürü müdür zevkin sefanın Biz olabilmek için benden geçenler nerede? Vefalı yarın özlemi sardı birazda sandal Rüzgar götürdü o yüzden güzel şans saydım Kader nasılda kanat çırpmanın önüne geçiyorken Gelsin ne geliyorsa senden oda başımın tacı.
Yorumlar
Yorum Gönder