Bir eksik vuruyor vücuduma yalnız kesik kesik
Bilinen o şairin bilinmiş şiiri değil
İçinde kalmış asırların ve şahidi bu lanetin
Biliyorum bu acıydı ama inan acıların piri benim
Üstümdeki can yangınına bir koz olmak isterdin
Konuşulmayan o acı kelimelerin ifası derin
Yaralar açmış gibi gönül bu aralar hasım bana
Kanayanda benden düğünüm değil belki yasım bana
Düşmanın topunun tankının değmediği yerde
Dostun soluğu havanın tozu bana
Yutkunduğum öyle bir an oldu ve durdum
Ayaklarım altından çekilir oldu yurdum
Hatırımda oysa sen hikayenin masumuydun
Şimdi bakışlarında bir kin dirilir inceden
Asla baharları göstermeyen penceren
Belki dilenecek bir özür vardır
Belki de söylenecek bir sözün vardır
Yine de eğme başını şeytanlar başa
Tek ve doğru bir çizgi mi ki yaşam?
İşte böylece kaybedilmiş bir umudun
Savaşlarda kaybedilmiş çocukluğun
Özlemi daim olsun ki hatırla
Bu hikayede başlamıştı tek bir satırla
Bilinmezlere yürürken o tutunduğun el
Bu dirayete şaşırmıştı o bir aşkınla
Bilinmezlere sürünüyorken tutunduğun el
Şimdi bir yabancı ve bu bir acı
Kelebeklerin yerini alan o sancı
İmkanın olsa cayar mıydın tüm bu çile
Yüreğindeki sönmüş aşkın külleri gelseydi dile
Bin ömür olsa binbirini sana harcardım
En güzel anlarım sana geldiğim adım
Sen benim adım
Yorumlar
Yorum Gönder