Bir eksik vuruyor vücuduma yalnız kesik kesik Bilinen o şairin bilinmiş şiiri değil İçinde kalmış asırların ve şahidi bu lanetin Biliyorum bu acıydı ama inan acıların piri benim Üstümdeki can yangınına bir koz olmak isterdin Konuşulmayan o acı kelimelerin ifası derin Yaralar açmış gibi gönül bu aralar hasım bana Kanayanda benden düğünüm değil belki yasım bana Düşmanın topunun tankının değmediği yerde Dostun soluğu havanın tozu bana Yutkunduğum öyle bir an oldu ve durdum Ayaklarım altından çekilir oldu yurdum Hatırımda oysa sen hikayenin masumuydun Şimdi bakışlarında bir kin dirilir inceden Asla baharları göstermeyen penceren Belki dilenecek bir özür vardır Belki de söylenecek bir sözün vardır Yine de eğme başını şeytanlar başa Tek ve doğru bir çizgi mi ki yaşam? İşte böylece kaybedilmiş bir umudun Savaşlarda kaybedilmiş çocukluğun Özlemi daim olsun ki hatır...
Birden gözünden geçer tüm yaşananlar birden olur her şey.